GÜLLERİM

Çocuklarımın doğduğu ve küçük olduğu yıllarda onları kendim büyütebilmek adına çalışma hayatıma bir müddet ara vermiştim. Evde olduğum ve biraz da boş kalmaktan sıkıldığım bir kış kendimi işte bu el işleriyle oyaladım. Şimdi bir yandan boşa vakit geçirmişim diye düşündüğüm bir yandan da çağın hastalığı olan, pek çok tanıdığımın da girdiği depresyon denen şeye yakalanmadığım için şükrettiğim bu maharetlerimi dolap arasından çıkarıp sizinle paylaşayım istedim. Yıllar sonra  kullanılıp eskiyecek olan güzelim havlularım hiç olmazsa burada bir ağ üzerinde yaşasın.